1. ШАРТҲО ВА ШАРТҲОИ ИДОРАКУНӢ - Ин шартҳо ва шартҳо тавофуқи ниҳоӣ ва пурраи тарафҳоро ифода мекунанд ва ҳеҷ гуна шартҳо ё шартҳое, ки ба ҳеҷ ваҷҳ тағир додан ё тағир додани муқаррароти дар ин ҷо зикршуда пешбинӣ шудаанд, барои ширкати мо ҳатмӣ нестанд, агар он дар шакли хаттӣ таҳия ва имзо ва тасдиқ карда нашавад аз ҷониби мансабдор ё шахси дигари ваколатдор дар ширкати мо. Ҳеҷ гуна тағирот ба ҳеҷ яке аз ин шартҳо ҳангоми интиқоли мол аз ҷониби ширкати мо пас аз гирифтани фармоиши харидорон, дархости интиқол ё шаклҳои шабеҳи дорои шарту шартҳои чопшуда, ки ба шартҳои ин ҷо иловашуда ё мухолифанд, тағир дода намешавад. Агар ягон истилоҳ, банд ё муқаррарот аз ҷониби суди салоҳиятдор беэътибор дониста шавад, чунин изҳорот ё нигоҳдорӣ ба эътибори ягон истилоҳ, банд ё муқаррароти дигари дар ин ҷо овардашуда таъсир намерасонад.
2. ҚАБУЛ КАРДАНИ фармоишҳо – Ҳама фармоишҳо бояд аз ҷониби кормандони ваколатдори Ширкати мо тафтиши хаттии нарх гузошта шаванд, ба шарте ки ба таври хаттӣ барои муддати муайян устувор будан таъин нашуда бошад. Интиқоли мол бидуни тасдиқи хаттии нарх маънои қабули нархи дар фармоиш зикршударо надорад.
3. Иваз кардан – Ширкати мо ҳуқуқ дорад, ки бидуни огоҳии пешакӣ, иваз кардани маҳсулоти алтернативии як навъ, сифат ва функсияро нигоҳ медорад. Агар Харидор ивазкунандаро қабул накунад, Харидор бояд махсус эълом кунад, ки ҳангоми дархости харидор, агар чунин дархост барои нархнома пешниҳод шуда бошад, ё агар дархост барои нархнома пешниҳод нашуда бошад, ҳангоми ҷойгиркунии фармоиш бо Ширкати мо.
4. НАРХ - Нархҳои зикршуда, аз ҷумла ҳама гуна хароҷоти нақлиёт, дар давоми 10 рӯз эътибор доранд, агар тибқи иқтибоси хаттӣ ё қабули фурӯши хаттӣ, ки аз ҷониби афсар ё дигар кормандони ваколатдори ширкати мо дода ё тасдиқ карда шуда бошад, ҳамчун фирма барои як давраи мушаххас таъин карда нашавад. Нархе, ки барои як давраи муайян муайян шудааст, метавонад аз ҷониби ширкати мо бекор карда шавад, агар бозхонд дар шакли хаттӣ бошад ва ба харидор то лаҳзаи қабули хаттии нарх аз ҷониби ширкати мо фиристода шавад. нуқтаи интиқол. Ширкати мо ҳуқуқ дорад, ки фармоишҳоро бекор кунад, агар нархҳои фурӯш аз нархҳои муқарраршуда дар қонунгузории давлатӣ муқаррар карда шаванд.
5. НАҚЛИЁТ – Агар тартиби дигаре пешбинӣ нашуда бошад, Ширкати мо қарори худро ҳангоми муайян кардани интиқолдиҳанда ва масир истифода мебарад. Дар ҳар сурат, Ширкати мо барои ҳама гуна таъхирҳо ё хароҷоти аз ҳад зиёди нақлиёт дар натиҷаи интихоби он масъул нест.
6. ПАДАР - Агар тартиби дигаре пешбинӣ нагардида бошад, ширкати мо танҳо ба стандартҳои ҳадди ақали бастабандии худ барои усули интихобшудаи интиқол мувофиқат мекунад. Хароҷоти ҳама бастабандӣ, боркунӣ ё бастабандии махсус, ки аз ҷониби Харидор дархост шудааст, аз ҷониби Харидор пардохт карда мешавад. Тамоми хароҷоти бастабандӣ ва интиқоли таҷҳизоти махсуси Харидор аз ҷониби Харидор пардохт карда мешавад.